چگونه می توان درآمد دلاری ،بدون محدودیت را تجربه کنیم؟فارکس چیست؟

می باشد ،یک بازار غیر متمرکز جهانی برای تجارت ارز های مختلف کشور های دنیا می باشد.این بازار تعیین کننده نرخ ارز کشور هایForeig Exchange فارکس که در زبان انگلیسی یا آمریکایی با عنوان XEROF که مخفف مختلف بر اساس پارامتر های مختلف می باشند.این بازار شامل خرید و فروش وتبادل ارز های مختلف در قیمت فعلی یا قیمت معینی در آینده است.این بازار بااختلاف بزرگترین بازار جهان می باشد

مشارکت کنندگان اصلی در این بازار، بانک های بزرگ بین المللی هستند. مراکز مالی در سراسر جهان به عنوان لنگر معاملات بین طیف گسترده ای از انواع خریداران و فروشندگان در تمام ساعات شبانه روز، به استثنای تعطیلات آخر هفته، عمل می کنند. از آنجایی که ارزها همیشه به صورت جفت معامله می شوند، بازار ارز ارزش مطلق یک ارز را تعیین نمی کند، بلکه ارزش نسبی آن را با تعیین قیمت بازار یک ارز در صورت پرداخت با ارز دیگر، تعیین می کند. به عنوان مثال: 1 USD ارزش X CAD، یا CHF، یا JPY، و غیره است.

بازار ارز از طریق موسسات مالی کار می کند و در چندین سطح فعالیت می کند. در پشت صحنه، بانک ها به تعداد کوچکتری از شرکت های مالی موسوم به “معامله گری” روی می آورند که در حجم زیادی مبادلات ارزی مشارکت دارند. اکثر دلالان ارز بانک ها هستند، بنابراین ، این بازار در پشت پرده گاهی اوقات “بازار بین بانکی” نامیده می شود (البته تعداد کمی از شرکت های بیمه و سایر انواع شرکت های مالی درگیر هستند). تجارت بین دلالان ارز می تواند بسیار زیاد باشد و صدها میلیون دلار را شامل شود. به دلیل مسئله حاکمیت در مورد دو ارز، فارکس که نهاد نظارتی می باشد اعمال خود را تنظیم می کند

بازار فارکس با ایجاد امکان تبدیل ارزها به یکدیگر،به تجارت و سرمایه گذاری بین المللی کمک می کند. به عنوان مثال، به یک تاجر در ایالات متحده اجازه می دهد تا کالاهایی را از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، به ویژه اعضای منطقه یورو وارد کند و یورو را پرداخت کند، حتی اگر درآمد آن به دلار آمریکا باشد. همچنین از سفته بازی و ارزیابی مستقیم نسبت به ارزش ارزها و سفته بازی حمل و نقل، بر اساس نرخ بهره تفاوت بین دو ارز پشتیبانی می کند.

در یک معامله ارز نرمال، یک طرف مقداری از یک ارز را با پرداخت مقداری ارز دیگر خریداری می کند یا بفروش می رساند

بازار ارز مدرن در طول دهه 1970 شکل گرفت. این به دنبال سه دهه محدودیت های دولت بر مبادلات ارزی تحت سیستم مدیریت پولی برتون وودز بود که قوانین روابط تجاری و مالی بین کشورهای صنعتی بزرگ جهان را پس از جنگ جهانی دوم تعیین کرد. کشورها به تدریج از رژیم نرخ ارز قبلی به نرخ های ارز شناور روی آوردند که طبق سیستم برتون وودز ثابت باقی ماند.

بازار ارز به دلیل ویژگی های زیر منحصر به فرد است

حجم معاملات عظیم آن، نشان دهنده بزرگترین طبقه دارایی در جهان است که منجر به نقدینگی بالا می شود.
پراکندگی جغرافیایی آن؛
عملکرد مداوم آن: 24 ساعت شبانه روز به جز تعطیلات آخر هفته، یعنی معامله از ساعت 22:00 UTC یکشنبه (سیدنی) تا ساعت 22:00 UTC جمعه (نیویورک)؛
انواع عوامل موثر بر نرخ ارز؛
حاشیه سود نسبی کم در مقایسه با سایر بازارهای درآمد ثابت؛ و
استفاده از اهرم برای افزایش حاشیه سود و زیان و با توجه به اندازه حساب
به این ترتیب، علیرغم مداخله ارزی توسط بانک‌های مرکزی، از آن به عنوان نزدیک‌ترین بازار به ایده‌آل رقابت کامل یاد می‌شود

بر اساس گزارش بانک تسویه بین المللی، نتایج جهانی اولیه از بررسی سه ساله بانک مرکزی در سال 2022 از فعالیت بازارهای مشتقه ارز خارجی و فرابورس نشان می دهد که معاملات در بازارهای ارز خارجی در آوریل 2022به طور متوسط 7.5 تریلیون دلار در روز بوده است. این رقم از 6.6 دلار آمریکا افزایش یافته است

تفکیک 7.5 تریلیون دلاری به شرح زیر است:

2.1 تریلیون دلار در معاملات نقدی
1.2 تریلیون دلار در فوروارد قطعی
3.8 تریلیون دلار در سوآپ ارز
124 میلیارد دلار سوآپ ارز
304 میلیارد دلار آپشن و سایر محصولات

---

تاریخچه تبادل ارز ها و فارکس

مبادله و مبادله ارز برای اولین بار در دوران باستان رخ داده است. صرافان (افرادی که به دیگران کمک می کنند تا پول را تغییر دهند و همچنین کمیسیون یا هزینه ای دریافت می کنند) در زمان نوشته های تلمودی (زمان کتاب مقدس) در سرزمین مقدس زندگی می کردند. این مردم (که گاهی اوقات “kollybistẻs” نامیده می شود) از غرفه های شهری و در زمان ضیافت از دادگاه غیریهودیان استفاده می کردند. صرافان نیز نقره‌سازان و/یا زرگرها دوران باستان اخیر بودند.

.در قرن چهارم پس از میلاد، دولت بیزانس انحصار مبادله ارز را در اختیار داشت

پاپیروس PCZ I 59021 (حدود 259/8 قبل از میلاد)، وقوع مبادله ضرب سکه را در مصر باستان نشان می دهد.

ارز و مبادله از عناصر مهم تجارت در دنیای باستان بودند که مردم را قادر می ساختند اقلامی مانند غذا، سفال و مواد خام را بخرند و بفروشند. اگر یک سکه یونانی به دلیل اندازه یا محتوای آن، طلای بیشتری نسبت به یک سکه مصری داشت، در آن صورت یک تاجر می توانست سکه های طلای یونانی کمتری را با سکه های مصری بیشتر یا برای کالاهای مادی بیشتر مبادله کند. به همین دلیل است که در برهه‌ای از تاریخ خود، اکثر ارزهای رایج جهان که
امروزه در گردش هستند دارای ارزشی بودند که به مقدار مشخصی از استانداردهای شناخته شده مانند نقره و طلا ثابت شده بود.

قرون وسطی و بعد از آن
در طول قرن پانزدهم، خانواده مدیچی ملزم به افتتاح بانک در مکان های خارجی به منظور مبادله ارز به نمایندگی از بازرگانان نساجی بودند. برای تسهیل تجارت، بانک دفتر حساب nostro (از ایتالیایی، ترجمه شده به “مال ما”) را ایجاد کرد که حاوی دو ورودی ستونی بود که مقادیر ارزهای خارجی و محلی را نشان می داد. اطلاعات مربوط به نگهداری حساب نزد یک بانک خارجی ، در طول قرن هفدهم (یا هجدهم)، آمستردام بازار فارکس فعالی داشت. در سال 4071، مبادلات خارجی بین عواملی که در راستای منافع پادشاهی انگلستان و شهرستان هلند عمل می کردند، صورت گرفت.

تاریخچه تبدیل به مدرن اولیه

الکس Brown & Sons در حدود سال 0581 با ارزهای خارجی معامله می کرد و یک معامله گر پیشرو ارز در ایالات متحده بود.در سال 0881، J.M. do Espírito Santo de Silva (Banco Espírito Santo) درخواست داد و به او اجازه داد تا در یک تجارت تجارت ارز خارجی شرکت کند.

حداقل یک منبع، سال 1880 را آغاز مبادلات خارجی مدرن می‌داند: استاندارد طلا در آن سال آغاز شد.قبل از جنگ جهانی اول، کنترل بسیار محدودتری بر تجارت بین المللی وجود داشت. به انگیزه شروع جنگ، کشورها سیستم پولی استاندارد طلا را کنار گذاشت

مدرن اولیه تا پست مدرن
از سال 1899 تا 1913، ذخایر ارز خارجی کشورها با نرخ سالانه 10.8 درصد افزایش یافت، در حالی که دارایی طلا با نرخ سالانه 6.3 درصد بین سال‌های 1903 و 1913 افزایش یافت.

در پایان سال 1913، تقریباً نیمی از ارزهای خارجی جهان با استفاده از پوند استرلینگ انجام می‌شد. تعداد بانک های خارجی که در داخل مرزهای لندن فعالیت می کردند از 3 بانک در سال 1860 به 71 بانک در سال 1913 افزایش یافت. در سال 1902، تنها دو کارگزار ارز خارجی لندن وجود داشت. در آغاز قرن بیستم، تجارت ارز در پاریس، نیویورک و برلین بیشتر فعال بود. بریتانیا تا سال 1914 عمدتاً درگیر نبود. و در سال 1924، 40 شرکت به منظور مبادله فعالیت می کردند

در طول دهه 0291، خانواده Kleinwort به عنوان رهبران بازار ارز شناخته می شدند، در حالی که Japheth، Montagu & Co. و Seligman هنوز به عنوان معامله گران مهم FX شناخته می شوند.تجارت در لندن شروع به شبیه شدن به تجلی مدرن خود کرد. تا سال 8291، تجارت فارکس جزء لاینفک عملکرد مالی شهر بود. کنترل‌های مبادلات قاره‌ای، به‌علاوه عوامل دیگر در اروپا و آمریکای لاتین، مانع از هرگونه تلاش برای رونق عمده‌فروشی از تجارت [توضیحات لازم است] برای کسانی که در دهه 0391 در لندن بودند.

بعد از جنگ جهانی دوم
در سال 1944، توافقنامه برتون وودز امضا شد که به ارزها اجازه می داد در محدوده 1±% از نرخ برابری ارز نوسان داشته باشند. در ژاپن، قانون بانک مبادلات خارجی در سال 1954 معرفی شد. در نتیجه، بانک توکیو در سپتامبر 1954 به مرکز مبادلات خارجی تبدیل شد. بین سال‌های 1954 و 1959، قانون ژاپن تغییر کرد تا معاملات ارزی با بسیاری از ارزهای غربی مجاز باشد

رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون با پایان دادن به توافق برتون وودز و نرخ های ثابت مبادله، در نهایت منجر به ایجاد یک سیستم ارزی شناور آزاد شد. پس از پایان توافق در سال 1971، توافقنامه اسمیتسونین اجازه داد تا نرخ‌ها تا 2±% نوسان کنند. در سالهای 1961-1962، حجم عملیات خارجی توسط فدرال رزرو ایالات متحده نسبتاً کم بود. کسانی که در کنترل نرخ ارز دخیل بودند دریافتند که مرزهای توافق واقع بینانه نیست و بنابراین در مارس 1973 این را متوقف کردند، زمانی که مدتی بعد هیچ یک از ارزهای اصلی با ظرفیت تبدیل به طلا حفظ نشد.سازمان‌ها در عوض به ذخایر ارز متکی بودند. از سال 1970 تا 1973، حجم معاملات در بازار سه برابر شد. در زمانی (طبق گفته گاندولفو در طول فوریه تا مارس 1973) برخی از بازارها “تقسیم” شدند و متعاقباً یک بازار ارز دو لایه با نرخ ارز دوگانه معرفی شد. این در مارس 1974 لغو شد

.رویترز مانیتورهای کامپیوتری را در ژوئن 1973 معرفی کرد و جایگزین تلفن‌ها و تلکس‌هایی شد که قبلاً برای معاملات مظنه استفاده می‌شد

---

بازارها بسته می شوند
به دلیل ناکارآمدی نهایی توافق برتون وودز و شناور مشترک اروپا، بازارهای ارز مجبور به بستن در طی سال‌های 1972 و مارس 1973 شدند. بزرگترین خرید دلار آمریکا در تاریخ 1976 زمانی بود که دولت آلمان غربی به خرید تقریباً 3 میلیارد دلاری دست یافت (این رقم در مجموع 2.75 میلیارد توسط The Statesman: جلد 18 1974 ارائه شده است). این رویداد حاکی از عدم امکان تعادل نرخ ارز با اقدامات کنترلی در آن زمان بود و سیستم پولی و بازارهای ارز در آلمان غربی و سایر کشورهای اروپایی به مدت دو هفته (در فوریه و یا مارس 3791) بسته شد.

Brawley می گوید:

ایالت گیرش، پاکه و اشمیدینگ پس از خرید “7.5 میلیون Dmarks” بسته شد. وقتی دوباره باز شدند … 1 مارس ” یک خرید بزرگ پس از بسته شدن رخ داد. ).

---

بعد از سال 1973
در کشورهای توسعه یافته، کنترل دولتی بر تجارت ارز در سال 1973 زمانی که شرایط بازار شناور و نسبتاً آزاد دوران مدرن آغاز شد، پایان یافت.منابع دیگر ادعا می‌کنند که اولین باری که یک جفت ارز توسط مشتریان خرده‌فروشی ایالات متحده معامله شد، در سال 1982 بود و جفت‌های ارز اضافی تا سال آینده در دسترس قرار گرفت

در 1 ژانویه 1981، به عنوان بخشی از تغییراتی که در طول سال 1978 آغاز شد، بانک خلق چین به برخی از “شرکت های” داخلی اجازه داد تا در تجارت ارز خارجی شرکت کنند. زمانی در سال 1981، دولت کره جنوبی به کنترل فارکس پایان داد و اجازه داد تجارت آزاد برای اولین بار رخ دهد. در طول سال 1988، دولت این کشور سهمیه صندوق بین المللی پول برای تجارت بین المللی را پذیرفت

مداخله بانک های اروپایی (به ویژه بوندس بانک) در 27 فوریه 1985 بر بازار فارکس تأثیر گذاشت. بیشترین نسبت تمام معاملات در سرتاسر جهان در طول سال 1987 در داخل بریتانیا بود (کمی بیش از یک چهارم). ایالات متحده دومین مشارکت را در تجارت داشت

.طی سال 1991، ایران قراردادهای بین المللی با برخی کشورها را از مبادله نفتی به ارز تبدیل کرد

اندازه مارکت و گردش پول در این بازار

بازار فارکس بزرگتری بازار جهان از نظر گردش پول و با نقد شوندگی بسیار بالایی می باشد. معامله گران شامل دولت ها و بانک های مرکزی، بانک های تجاری، سایر سرمایه گذاران نهادی و موسسات مالی، سفته بازان ارز، سایر شرکت های تجاری و افراد می شوند. بر اساس نظرسنجی سه ساله بانک مرکزی 2019، که توسط بانک تسویه بین المللی هماهنگ شده است و متوسط گردش مالی روزانه 7.5 تریلیون دلار در آوریل 2022 (در مقایسه با 1.9 تریلیون دلار در سال 2004) بود. از این 6.6 تریلیون دلار، 2.1 تریلیون دلار مربوط به معاملات نقدی و 5.4 تریلیون دلار در معاملات فوری، سوآپ و سایر مشتقات معامله شد

ارزها در یک بازار خارج از بورس معامله می شود که در آن دلالان/فروشندگان مستقیماً با یکدیگر مذاکره می کنند، بنابراین هیچ صرافی مرکزی یا اتاق پایاپای در آن دخالت ندارد. بزرگترین مرکز تجارت جغرافیایی انگلستان و در درجه اولا لندن است. در آوریل 2022، تجارت در بریتانیا 38.1 درصد از کل معاملات را به خود اختصاص داده است و آن را تا حد زیادی مهم ترین مرکز تجارت ارز در جهان است. به دلیل تسلط لندن در بازار، قیمت مظنه یک ارز خاص معمولاً قیمت بازار لندن است. به عنوان مثال، هنگامی که صندوق بین المللی پول هر روز ارزش حق برداشت ویژه خود را محاسبه می کند، از قیمت های بازار لندن در ظهر آن روز استفاده می کند. تجارت در ایالات متحده 19.4%، سنگاپور و هنگ کنگ به ترتیب 9.4% و 7.1% و ژاپن 4.4% را به خود اختصاص داده است

گردش معاملات آتی و اختیار معامله ارز خارجی در سالهای 2004-2013 به سرعت در حال رشد بود و در آوریل 2013 به 145 میلیارد دلار رسید (دوبرابر گردش مالی ثبت شده در آوریل 2007). از آوریل 2022، مشتقات ارزی قابل معامله در بورس، 2 درصد از گردش ارز خارجی فرابورس را تشکیل می‌دهند. قراردادهای آتی ارز در سال 1972 در بورس کالای شیکاگو معرفی شدند و بیش از سایر قراردادهای آتی معامله می شوند.

اکثر کشورهای توسعه یافته اجازه تجارت محصولات مشتقه (مانند معاملات آتی و اختیار معامله در معاملات آتی) را در مبادلات خود می دهند. همه این کشورهای توسعه یافته در حال حاضر دارای حساب های سرمایه کاملاً قابل تبدیل هستند. برخی از دولت های بازارهای نوظهور به دلیل داشتن کنترل سرمایه، محصولات مشتقه ارزی را در مبادلات خود اجازه نمی دهند. استفاده از مشتقات در بسیاری از اقتصادهای نوظهور در حال رشد است. کشورهایی مانند کره جنوبی، آفریقای جنوبی و هند علیرغم داشتن برخی کنترل‌های سرمایه، مبادلات آتی ارز ایجاد کرده‌اند.

تجارت ارز بین آوریل 2007 و آوریل 2010 20 درصد افزایش یافته و از سال 2004 بیش از دو برابر شده است. افزایش گردش مالی ناشی از عوامل متعددی است: اهمیت فزاینده ارز خارجی به عنوان یک طبقه دارایی، افزایش فعالیت تجاری معامله گران با فرکانس بالا، و ظهور سرمایه گذاران خرد به عنوان یک بخش مهم بازار. رشد اجرای الکترونیکی و انتخاب متنوع مکان‌های اجرا باعث کاهش هزینه‌های معاملات، افزایش نقدینگی بازار و جلب مشارکت بیشتر انواع مشتریان شده است. به ویژه تجارت الکترونیک از طریق درگاه های آنلاین، تجارت خرده فروشان در بازار ارز را آسان کرده است

---

چه کسانی در این بازار مشارکت دارند؟

برخلاف بازار سهام، بازار ارز به سطوح دسترسی تقسیم می شود. در راس بازار ، ارز بین بانکی قرار دارد که از بزرگترین بانک های تجاری و دلالان اوراق بهادار تشکیل شده است. در بازار بین بانکی، اسپردها، که تفاوت بین قیمت های پیشنهادی و درخواستی هستند، تیغ تیز هستند و برای بازیگران خارج از دایره داخلی شناخته شده نیستند

تفاوت بین قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی افزایش می‌یابد (برای مثال از 0 به 1 پیپ تا 1 تا 2 پیپ برای ارزهایی مانند EUR) با پایین آمدن سطوح دسترسی. این به دلیل حجم است. اگر یک معامله گر بتواند تعداد زیادی از معاملات را برای مبالغ زیاد تضمین کند، می تواند تفاوت کمتری بین قیمت پیشنهادی و قیمت درخواست کند که به آن اسپرد بهتر می گویند. سطوح دسترسی که بازار ارز را تشکیل می دهند، با اندازه «خط» (مقدار پولی که با آن معامله می کنند) تعیین می شود. بازار بین بانکی رده بالای 51 درصد از کل معاملات را تشکیل می دهد. از آنجا، بانک‌های کوچک‌تر و به دنبال آن شرکت‌های بزرگ چند ملیتی (که باید ریسک را پوشش دهند و به کارکنان در کشورهای مختلف پرداخت کنند)، صندوق‌های تامینی بزرگ و حتی برخی از بازارسازان خرده‌فروشی. به گفته گالاتی و ملوین، “صندوق های بازنشستگی، شرکت های بیمه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و سایر سرمایه گذاران نهادی از اوایل دهه 2000 نقش مهمی را در بازارهای مالی به طور کلی، و در بازارهای FX به طور خاص ایفا کرده اند.” (2004) علاوه بر این، او خاطرنشان می کند، “صندوق های تامینی به طور قابل توجهی در دوره 2001-2004 از نظر تعداد و اندازه کلی رشد کرده اند”. بانک های مرکزی نیز در بازار ارز مشارکت می کنند تا ارزها را با نیازهای اقتصادی خود هماهنگ کنند.

Rank	Name	Market share
1	JP Morgan	10.78%
2	UBS	8.13%
3	XTX Markets	7.58%
4	Deutsche Bank	7.38%
5	Citi	5.50%
6	HSBC	5.33%
7	Jump Trading	5.23%
8	Goldman Sachs	4.62%
9	State Street Corporation	4.61%
10	Bank of America Merrill Lynch	4.50%

شرکت های تجاری

بخش مهمی از بازار ارز ناشی از فعالیت های مالی شرکت هایی است که به دنبال ارز برای پرداخت کالا یا خدمات هستند. شرکت‌های تجاری معمولاً مبالغ نسبتاً کمی را در مقایسه با معاملات بانک‌ها یا سفته‌بازان معامله می‌کنند معاملات آنها اغلب تأثیر کوتاه‌مدتی بر نرخ‌های بازار دارد. با این وجود، جریان های تجاری عامل مهمی در جهت گیری بلندمدت نرخ ارز یک ارز هستند. برخی از شرکت‌های چندملیتی (MNC) زمانی که موقعیت‌های بسیار بزرگ تحت پوشش قرار می‌گیرند، می‌توانند تأثیر غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند، زیرا به دلیل مواجهه‌هایی که به طور گسترده توسط سایر فعالان بازار شناخته شده نیستند.

بانک های مرکزی
بانک های مرکزی ملی نقش مهمی در بازار ارز دارند. آنها سعی می کنند عرضه پول، تورم و/یا نرخ های بهره را کنترل کنند و اغلب نرخ های هدف رسمی یا غیررسمی برای ارزهای خود دارند. آنها می توانند از ذخایر ارزی اغلب قابل توجه خود برای ایجاد ثبات در بازار استفاده کنند. با این وجود، اثربخشی «سفته‌بازی تثبیت‌کننده» بانک مرکزی مشکوک است، زیرا اگر بانک‌های مرکزی مانند سایر معامله‌گران زیان زیادی وارد کنند، ورشکست نمی‌شوند. همچنین هیچ مدرک قانع کننده ای وجود ندارد که نشان دهد آنها واقعاً از تجارت سود می برند.

تثبیت ارز
تثبیت ارز، نرخ ارز روزانه تعیین شده توسط بانک ملی هر کشور است. ایده این است که بانک های مرکزی از زمان تثبیت و نرخ ارز برای ارزیابی رفتار ارز خود استفاده کنند. تثبیت نرخ ارز نشان دهنده ارزش واقعی تعادل در بازار است. بانک ها، دلالان و معامله گران از نرخ های ثابت به عنوان شاخص روند بازار استفاده می کنند.

تنها انتظار یا شایعه مداخله ارزی بانک مرکزی ممکن است برای تثبیت ارز کافی باشد. با این حال، مداخله تهاجمی ممکن است چندین بار در سال در کشورهایی با رژیم ارزی شناور کثیف استفاده شود. بانک های مرکزی همیشه به اهداف خود نمی رسند. منابع ترکیبی بازار می تواند به راحتی هر بانک مرکزی را تحت تأثیر قرار دهد. چندین سناریو از این ماهیت در فروپاشی مکانیسم نرخ ارز اروپا در سال‌های 1992-1993 و در زمان‌های اخیر در آسیا مشاهده شد.

شرکت های مدیریت سرمایه گذاری
شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری (که معمولاً حساب‌های بزرگی را به نمایندگی از مشتریان مدیریت می‌کنند، مانند صندوق‌های بازنشستگی و موقوفات) از بازار ارز برای تسهیل معاملات در اوراق بهادار خارجی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک مدیر سرمایه گذاری که دارای سبد سهام بین المللی است، برای پرداخت هزینه خرید اوراق بهادار خارجی، باید چندین جفت ارز خارجی را خریداری و بفروشد.

برخی از شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری همچنین دارای عملیات‌های تخصصی‌تر همپوشانی ارز هستند که با هدف ایجاد سود و همچنین محدود کردن ریسک، مواجهه‌های ارزی مشتریان را مدیریت می‌کنند. در حالی که تعداد این نوع شرکت های تخصصی بسیار کم است، بسیاری از آنها دارای ارزش زیادی از دارایی های تحت مدیریت هستند و بنابراین می توانند معاملات بزرگی را ایجاد کنند.

خرده فروشان ارز
معامله گران خرده فروشی انفرادی ، بخش رو به رشد این بازار را تشکیل می دهند،که در حال حاضر به صورت غیرمستقیم از طریق دلال ها یا بانک ها مشارکت می کنند. کارگزاران خرده‌فروشی، در حالی که تا حد زیادی در ایالات متحده توسط کمیسیون معاملات آتی کالا و انجمن ملی آتی کنترل و تنظیم می‌شوند، قبلاً مورد تقلب دوره‌ای ارز خارجی قرار گرفته‌اند. برای مقابله با این موضوع، در سال 2010 NFA اعضای خود را که در بازارهای فارکس معامله می‌کنند، ملزم کرد که به این ترتیب ثبت نام کنند (یعنی CTA فارکس به جای CTA). آن دسته از اعضای NFA که به طور سنتی مشمول حداقل الزامات سرمایه خالص می‌باشند، FCM و IBs، در صورت معامله در فارکس، مشمول حداقل الزامات سرمایه خالص بیشتری خواهند بود. تعدادی از کارگزاران ارز از بریتانیا تحت مقررات سازمان خدمات مالی فعالیت می کنند که در آن تجارت ارز با استفاده از حاشیه بخشی از صنعت تجارت مشتقات خارج از بورس است که شامل قراردادهایی برای مابه التفاوت و شرط بندی اسپرد مالی است.

دو نوع اصلی از کارگزاران خرده فروشی FX وجود دارد که فرصت معاملات ارزی سفته بازانه را ارائه می دهند: کارگزاران و دلالان یا سازندگان بازار. کارگزاران با جستجوی بهترین قیمت در بازار برای سفارش خرده‌فروشی و معامله از طرف مشتری خرده‌فروشی، به عنوان نماینده مشتری در بازار گسترده‌تر FX عمل می‌کنند. آنها علاوه بر قیمتی که در بازار به دست می آید، پورسانت یا «مارک آپ» می گیرند. در مقابل، دلال‌ها یا بازارسازان، معمولاً به‌عنوان اصلی در معامله در مقابل مشتری خرده‌فروش عمل می‌کنند و قیمتی را که مایل به معامله با آن هستند، نقل می‌کنند.

شرکت های ارزی غیر بانکی
شرکت های ارزی غیربانکی مبادلات ارزی و پرداخت های بین المللی را به افراد و شرکت های خصوصی ارائه می دهند. اینها همچنین به عنوان “کارگزاران مبادلات خارجی” شناخته می شوند، اما از این جهت متمایز هستند که معاملات سفته بازانه را ارائه نمی دهند، بلکه مبادله ارزی را با پرداخت ارائه می دهند (یعنی معمولاً یک ارز فیزیکی به حساب بانکی تحویل داده می شود).

تخمین زده می‌شود که در بریتانیا، 14 درصد از انتقال/پرداخت ارز از طریق شرکت‌های ارز خارجی انجام می‌شود.نقطه فروش این شرکت‌ها معمولاً این است که نرخ ارز بهتر یا پرداخت‌های ارزان‌تری نسبت به بانک مشتری ارائه می‌دهند. تفاوت این شرکت ها با شرکت های انتقال پول/حواله در این است که عموماً خدمات با ارزش بالاتری ارائه می دهند. حجم معاملات انجام شده از طریق شرکت های ارزی در هند به حدود 2 میلیارد دلار در روز می رسد که به طور پیوسته در حال رشد است. حدود 25 درصد از نقل و انتقالات/پرداخت‌های ارز در هند از طریق شرکت‌های ارزی غیربانکی انجام می‌شود.[69] اکثر این شرکت ها از USP با نرخ ارز بهتری نسبت به بانک ها استفاده می کنند. آنها توسط FEDAI تنظیم می شوند و هر معامله در ارز خارجی توسط قانون مدیریت ارز، 1999 (FEMA) کنترل می شود.

شرکت های انتقال پول/حواله و صرافی ها
شرکت‌های انتقال پول/شرکت‌های حواله، انتقال‌های کم‌ارزش با حجم بالا را عموماً توسط مهاجران اقتصادی به کشور خود انجام می‌دهند. در سال 2007، گروه Aite تخمین زد که 369 میلیارد دلار حواله وجود دارد (افزایش 8 درصدی نسبت به سال قبل). چهار بازار بزرگ خارجی (هند، چین، مکزیک و فیلیپین) 95 میلیارد دلار دریافت می کنند. بزرگترین و شناخته شده ترین ارائه دهنده Western Union با 345000 نماینده در سراسر جهان است و پس از آن صرافی امارات متحده عربی قرار دارد.

صرافی ها یا شرکت های انتقال ارز خدمات ارزی کم ارزشی را برای مسافران ارائه می دهند. این اسکناس‌ها معمولاً در فرودگاه‌ها و ایستگاه‌ها یا در مکان‌های توریستی قرار دارند و امکان مبادله اسکناس‌های فیزیکی از یک ارز به ارز دیگر را فراهم می‌کنند. آنها از طریق بانک ها یا شرکت های ارزی غیربانکی به بازارهای ارز دسترسی دارند.

بیشترین ارز هایی که در بازار در حال معامله و تجارت می باشند به ترتیب حجم معاملات

Rank	Currency	ISO 4217 code	Symbol or abbreviation	Proportion of daily volume
				April 2019	April 2022
1	U.S. dollar	USD	US$	88.3%	88.5%
2	Euro	EUR	€	32.3%	30.5%
3	Japanese yen	JPY	¥ / 円	16.8%	16.7%
4	Sterling	GBP	£	12.8%	12.9%
5	Renminbi	CNY	¥ / 元	4.3%	7.0%
6	Australian dollar	AUD	A$	6.8%	6.4%
7	Canadian dollar	CAD	C$	5.0%	6.2%
8	Swiss franc	CHF	CHF	4.9%	5.2%
9	Hong Kong dollar	HKD	HK$	3.5%	2.6%
10	Singapore dollar	SGD	S$	1.8%	2.4%
11	Swedish krona	SEK	kr	2.0%	2.2%
12	South Korean won	KRW	₩ / 원	2.0%	1.9%
13	Norwegian krone	NOK	kr	1.8%	1.7%
14	New Zealand dollar	NZD	NZ$	2.1%	1.7%
15	Indian rupee	INR	₹	1.7%	1.6%
16	Mexican peso	MXN	$	1.7%	1.5%
17	New Taiwan dollar	TWD	NT$	0.9%	1.1%
18	South African rand	ZAR	R	1.1%	1.0%
19	Brazilian real	BRL	R$	1.1%	0.9%
20	Danish krone	DKK	kr	0.6%	0.7%
21	Polish złoty	PLN	zł	0.6%	0.7%
22	Thai baht	THB	฿	0.5%	0.4%
23	Israeli new shekel	ILS	₪	0.3%	0.4%
24	Indonesian rupiah	IDR	Rp	0.4%	0.4%
25	Czech koruna	CZK	Kč	0.4%	0.4%
26	UAE dirham	AED	د.إ	0.2%	0.4%
27	Turkish lira	TRY	₺	1.1%	0.4%
28	Hungarian forint	HUF	Ft	0.4%	0.3%
29	Chilean peso	CLP	CLP$	0.3%	0.3%
30	Saudi riyal	SAR	﷼	0.2%	0.2%
31	Philippine peso	PHP	₱	0.3%	0.2%
32	Malaysian ringgit	MYR	RM	0.2%	0.2%
33	Colombian peso	COP	COL$	0.2%	0.2%
34	Russian ruble	RUB	₽	1.1%	0.2%
35	Romanian leu	RON	L	0.1%	0.1%
36	Peruvian sol	PEN	S/	0.1%	0.1%
37	Bahraini dinar	BHD	.د.ب	0.0%	0.0%
38	Bulgarian lev	BGN	BGN	0.0%	0.0%
39	Argentine peso	ARS	ARG$	0.1%	0.0%
…	Other			1.8%	2.3%
Total[note 1]				200.0%	200.0%

هیچ بازار واحد یا متمرکزی برای اکثر معاملات وجود ندارد و مقررات فرامرزی بسیار کمی وجود دارد. با توجه به ماهیت خارج از بورس (OTC) بازارهای ارز، تعداد زیادی بازار به هم پیوسته وجود دارد که در آنها ابزارهای ارزهای مختلف معامله می شود. این بدان معناست که یک نرخ ارز واحد وجود ندارد، بلکه تعدادی نرخ (قیمت) متفاوت وجود دارد، بسته به اینکه کدام بانک یا بازارساز معامله می‌کند و کجاست. در عمل، نرخ ها به دلیل آربیتراژ بسیار نزدیک هستند. با توجه به تسلط لندن در بازار، قیمت مظنه یک ارز خاص معمولاً قیمت بازار لندن است. مبادلات تجاری عمده شامل خدمات کارگزاری الکترونیکی (EBS) و معاملات تامسون رویترز می‌شوند، در حالی که بانک‌های بزرگ نیز سیستم‌های معاملاتی را ارائه می‌دهند. سرمایه گذاری مشترک بورس کالای شیکاگو و رویترز، به نام Fxmarketspace در سال 700 افتتاح شد و آرزو داشت که نقش مکانیزم تسویه بازار مرکزی را ایفا کند.

مراکز تجاری اصلی لندن و نیویورک سیتی هستند، اگرچه توکیو، هنگ کنگ و سنگاپور همگی مراکز مهمی هستند.و دراین معاملات ، بانک های سراسر جهان مشارکت می کنند. معاملات ارز به طور مداوم در طول روز انجام می شود. با پایان جلسه معاملاتی آسیا، جلسه اروپا آغاز می شود، به دنبال آن جلسه آمریکای شمالی و سپس به جلسه آسیایی باز می گردد.

نوسانات نرخ ارز معمولاً ناشی از جریان های پولی واقعی و همچنین انتظارات از تغییرات در جریان های پولی است. اینها ناشی از تغییرات در رشد تولید ناخالص داخلی (GDP)، تورم (تئوری برابری قدرت خرید)، نرخ بهره (برابری نرخ بهره، اثر فیشر داخلی، اثر فیشر بین‌المللی)، کسری یا مازاد بودجه و تجاری، M&A بزرگ فرامرزی است. معاملات و سایر شرایط کلان اقتصادی اخبار مهم به صورت عمومی منتشر می شود که اغلب در تاریخ های برنامه ریزی شده می باشند، بنابراین بسیاری از مردم به طور همزمان به اخبار مشابه دسترسی دارند. با این حال، بانک های بزرگ یک مزیت مهم دارند. آنها می توانند جریان سفارش مشتریان خود را ببینند.

ارزها در برابر یکدیگر به صورت جفت معامله می شوند. بنابراین، هر جفت ارز یک محصول تجاری جداگانه را تشکیل می دهد و به طور سنتی XXXYYY یا XXX/YYY ذکر می شود، که در آن XXX و YYY کد سه حرفی بین المللی OSI 7124 ارزهای مربوطه هستند. ارز اول (XXX) ارز پایه ای است که نسبت به ارز دوم (YYY)، که ارز متقابل (یا ارز مظنه) نامیده می شود، نقل شده است. به عنوان مثال، نقل قول EURUSD (EUR/USD) 1.5465 قیمت یورو است که بر حسب دلار آمریکا بیان می شود، به این معنی که 1 یورو = 1.5465 دلار است. قرارداد بازار این است که بیشتر نرخ‌های مبادله در برابر دلار آمریکا را با دلار آمریکا به عنوان ارز پایه (مانند USDJPY، USDCAD، USDCHF) نقل می‌کند. استثناها پوند انگلیس (GBP)، دلار استرالیا (AUD)، دلار نیوزیلند (NZD) و یورو (EUR) هستند که در آن USD ارز متقابل است (به عنوان مثال GBPUSD، AUDUSD، NZDUSD، EURUSD).

عوامل مؤثر بر XXX بر XXXYYY و XXXZZZ تأثیر خواهند گذاشت. این باعث یک همبستگی ارز مثبت بین XXXYYY و XXXZZZ می شود.

در بازار نقدی، طبق نظرسنجی سه ساله 2022، بیشترین جفت ارزهای دوجانبه معامله شده عبارتند از:

یورو دلار: 22.7٪
USDJPY: 13.5%
GBPUSD (همچنین کابل نامیده می شود): 9.5٪
ارز ایالات متحده در 88.5 درصد از معاملات شرکت داشته است، پس از آن یورو (30.5 درصد)، ین (16.7 درصد) و استرلینگ (12.9 درصد) قرار دارند (جدول را ببینید). درصد حجم برای همه ارزهای جداگانه باید تا 200٪ جمع شود، زیرا هر تراکنش شامل دو ارز است.

تجارت یورو از زمان ایجاد این ارز در ژانویه 9991 رشد قابل توجهی داشته است و اینکه بازار ارز تا چه زمانی بر محور دلار باقی خواهد ماند، قابل بحث است. تا همین اواخر، معامله یورو در مقابل یک ارز غیر اروپایی ZZZ معمولاً شامل دو معامله بود: EURUSD و USDZZZ. استثنای این مورد EURJPY است که یک جفت ارز قابل معامله در بازار نقدی بین بانکی است.